Hüngür hüngür ağlamak istiyorum fakat başaramıyorum. Gözlerim nemleniyor,boynumu bükerek ve ayaklarımı sürüyerek yürüyorum. Bi yapabilsem,kalbimden gelip gözlerime ulaşan acıyı gözyaşı olarak dökebilsem öyle rahatlayacağım ki . Olmuyor,belki de yeterince acı çekmiyorumdur. Kalbim koskocaman olmuş sanki ciğerlerimi sıkıştırıyor,nefes alırken zorlanıyorum,verirken ağlayacak gibi oluyorum ama etraf çok kalabalık. Kalabalıktan utanıyorum,kalabalıkta yalnız olmak daha da acı veriyor. Sadece gözlerim biraz nemleniyor o kadar ama bu acımı dindirmiyor daha da körüklüyor. Acı gözyaşını harlıyor ama gözyaşının boşalmasına yetmiyor.Ölüm! Ölüm tüm acıları bitirecek sanki,ölüm gelsin istiyorsun. Yolun karşısına geçerken yaklaşan araçları umursamamak ne güzel! Belki biri yardımcı olur ve tüm acılarımı bitirir! Hayır! Hayır diyorum,bunlar bir sınav ve bu küçük acıların büyük mükafatları olacak. Acımı dindirmeye yetmiyor ama bir sınavdan geçtiğinin bilincinde olup sabretmek ne güzel! Derdim varsa derdimden büyük Rabbim var elhamdülillah!
(09.03.2014)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder